اختراع \\" استفاده از نخاله هاي ساختماني به عنوان سنگ دانه در مخلوط آسفالتي گرم، \\" در زمينه هاي فني : انجام عمليات مختلف، حمل و نقل و ترابري ، زير بخش :حمل و نقل، ترابري و همچنين ساختمان ها و بناهاي ثابت، زير بخش : ساختمان فعاليت هاي تخريبي فعاليت هايي اند كه در طي آن يك سازه يا بناي موجود همانند ساختمان، راه، تاسيسات و نظاير آن تخريب مي شود و كل يا قسمتي از اجزاي آن به دور ريخته مي شود. در فعاليت هاي ساخت، سازه اي جديد به وجود مي آيد كه در اين ميان زايدات حاصل از مصرف اين مواد اوليه به دور ريخته مي شود. حجم اين نخاله ها با توجه به تعداد پروژه ها و ابعاد آن ها متفاوت است. تنوع و كيفيت اين نخاله ها نيز متناسب با نوع پروژه در حال اجرا تغيير مي كند. يكي از مشكلات سيستم مديريت مواد زائد شهري به ويژه در كلان شهر ها توليد روزانه چندين هزار تن خاك و نخاله مي باشد كه دفع اين مواد علاوه بر مسائل اقتصادي باعث آلودگي هاي زيست محيطي مي شود. رشد و گسترش شهرها بر روي نواحي دفن نخاله هاي ساختماني باعث بروز مشكلات زيادي از قبيل نشست ساختمان ها ، تركيدگي شبكه آب رساني و فاضلاب، مشكلات بهداشتي از قبيل شيوع بيماري سالك مي شود و متاسفانه هيچگونه اطلاعات رسمي از محدوده هاي پرشده با خاك دستي و نخاله ساختماني در اكثر شهر هاي ايران موجود نمي باشد. حدود 95 درصد وزني مخلوط هاي آسفالتي را بخش سنگ دانه ي مخلوط هاي آسفالتي تشكيل مي دهد، امروزه به منظور تامين اين سنگ دانه ها در كشور از مصالح بكر به دست آمده از معادن استفاده مي شود. اساس اين اختراع جايگزيني مصالح سنگي به دست آمده از نخاله هاي ساختماني با مصالح بكر به صورت درصد وزني بر روي هر الك مي باشد. نخاله هاي ساختماني انتخاب شده شامل كليه ي مصالح دور ريز از قبيل بتن، آجر، سراميك، شيشه و چوب است. همچنين نحوه ي تركيب اجزاي مختلف نخاله هاي ساختماني با يكديگر به گونه اي انتخاب شده است تا علاوه بر اين كه بتواند حداقل مقاومت مورد نياز را تامين نمايد قادر باشد بر اساس تكنولوژي ساخت و ساز موجود در كشور تمام بخش هاي نخاله هاي ساختماني را پوشش دهد، اين موضوع موجب استفاده ي حداكثري از نخاله هاي توليدي مي گردد. جايگزيني نخاله هاي ساختماني موجب بهبود خواص عملكردي آسفالت تهيه شده مي گردد، به طوري كه مقاومت مارشال، نسبت مقاومت كششي غير مستقيم، مدول برجهندگي و تعداد سيكل در آزمايش خزش ديناميكي به ترتيب 30درصد، 10 درصد، 48درصد و 40 درصد افزايش نسبت به نمونه هاي مرسوم ساخته شده از خود نشان مي دهند. كاربرد اين اختراع به منظور ساخت راه هاي درون شهري و برون شهري در كليه مناطق كشور و با سطح ترافيك كم، متوسط و زياد مي باشد .

دستگاه آزمايش اثر جاي چرخ بر روي آسفالت به منظور بررسي ميزان كمي شيار شدگي اين ماده پركاربرد در راهسازي اختراع شده است. شيارشدگي يكي از مهمترين انواع خرابي هاي روسازي هاي انعطاف پذير مي باشد و عموما روسازي هاي با كيفيت و طرح اختلاط مناسب فاقد اين نوع خرابي خواهند بود. آزمايش هاي انجام شده در دستگاه هاي پيشين شيار شدگي عملا داراي خطاي فراوان بوده و تناسبي با نتايج ساير آزمايش هاي مشابه، مانند عدد رواني حاصل از آزمايش Crcep دستگاه UTM نداشتند. اين عدم تناسب نشان دهنده مشكلات دستگاه، مانند عدم ثبات حرارتي، تناسب نداشتن چرخ بارگذاري با نمونه و لغزش هاي شديد دستگاه و قالب هاي آسفالتي در طول آزمايش بود كه با توجه به موارد بيان شده زمينه فكري براي اختراع دستگاه جديد ايجاد شد. اين دستگاه كه در مركز تحقيقات قير و مخلوط هاي آسفالتي دانشگاه علم و صنعت ايران اختراع شد داراي وزنه هايي با قابليت كاهش و افزايش بار بوده كه نيوري خود را به چرخ هاي بارگداري موجود در دستگاه منتقل مي كنند. اين چرخ ها به صورت منظم حول محوري عمودي و بر روي سه نمونه آسفالتي قرار گرفته در قالب هاي مخصوص مي چرخند و بدين ترتيب پساز تعداد دوراني مشخص اثر جاي چرخ بر روي آسفالت پديد مي آيد. تعداد دقيق دوران بر روي نمايشگر خروجي مشخص مي شود.